การกระจายอำนาจของบล็อกเชน สำคัญที่สุดไม่ใช่การสะสมคำศัพท์ทางเทคนิค แต่เป็นการกำจัดตัวกลางผู้ตัดสินที่ยืนอยู่ระหว่างคุณและคู่สหประทานผลการตัดสิน "ชีวิตและความตาย" อย่างแท้จริง

ในสถานการณ์แบบดั้งเดิม หากคุณต้องการโอนเงินต้องได้รับการอนุมัติจากธนาคาร การไหลเวียนของเงินขึ้นอยู่กับสีหน้าของสถาบัน; ข้อมูลถูกเก็บไว้ในศูนย์ข้อมูลส่วนกลางอย่าง Alibaba Cloud หรือ Amazon แค่ประกาศแจ้งก็สามารถทำให้บัญชีของคุณใช้งานไม่ได้และเข้าถึงข้อมูลไม่ได้ แต่บล็อกเชนได้ทำลาย "การควบคุมจุดเดียว" นี้อย่างสิ้นเชิง: ไม่มีสำนักงานใหญ่ที่รวมศูนย์ ไม่มี CEO ที่ตัดสินใจได้ตามอำเภอใจ และไม่มีสวิตช์หลักที่สามารถปิดได้ด้วยการคลิกเดียว

แทนที่ด้วยอุปกรณ์นับแสนทั่วโลก ตั้งแต่เซิร์ฟเวอร์ในศูนย์ข้อมูลทางเหนือไปจนถึงคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลทางใต้ (รวมเรียกว่า "โหนด") ซึ่งรวมกันเป็นเครือข่ายการทำงานร่วมกันที่ไม่มีศูนย์กลาง หากคุณต้องการเริ่มต้นการโอนเงินหรือการโต้ตอบข้อมูล สามารถกระจายไปยังเครือข่ายทั้งหมดได้โดยตรง — โหนดทั้งหมดจะตรวจสอบความถูกต้องของธุรกรรมแบบซิงโครนัส ยืนยันบันทึกด้วยกัน แล้วเขียนข้อมูลลงในบัญชีกระจายศูนย์ร่วมกัน แม้คุณจะปิด 1,000 เครื่อง หรือ 100,000 เครื่องโหนด หากยังมีเครื่องใดเครื่องหนึ่งทำงานปกติ เครือข่ายทั้งหมดก็ยังสามารถดำเนินต่อไปได้ โดยไม่ล้มเหลวเพราะจุดบกพร่องเดี่ยว

นี่เหมือนกับการใส่สินทรัพย์ลงในภาชนะที่โปร่งใสและแบ่งปัน แล้วโยนลงในพื้นที่สาธารณะทั่วโลก: ทุกคนที่ผ่านไปมา (โหนด) สามารถเห็นจำนวนสินทรัพย์ในภาชนะและเส้นทางการไหลเวียน แต่ไม่มีใครสามารถงัดภาชนะคนเดียวหรือยักยอกสินทรัพย์ข้างในได้ เพราะผู้เข้าร่วมทุกคนมี "สำเนาภาชนะ" ที่เหมือนกันเป๊ะ ทุกการแก้ไขฝ่ายเดียวจะถูกปฏิเสธโดยเครือข่ายทั้งหมด

ยิ่งกว่านั้น จุดสำคัญของการกระจายอำนาจไม่ใช่ "ทุกคนจัดการร่วมกัน" แต่เป็น "ไม่มีใครสามารถควบคุมคนเดียว" — มันใช้การทำงานร่วมกันแบบกระจาย เพื่อทำลายอำนาจสมบูรณ์ของสถาบันส่วนกลาง ทำให้ทุกการโต้ตอบสามารถเกิดขึ้นในสภาพแวดล้อมที่ไม่มีตัวกลาง สามารถตรวจสอบย้อนหลัง และต้านทานการ操控